Από τον Χρήστο Λουτράδη
.
Το δυστήχημα είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια θεωρούμε ότι φτάσαμε πάτομόνο και μόνο για να ανακαλυπτούμε σταδιακά ότι το βαρέλι όχι μόνο δενέχει πάτο αλλά η ηθική και δομική κατρακύλα της κοινωνίας μας δενέχει τελειώμο , θύματα αλλά και θύτες.Ένα πολιτικό σύστημα που όταν δεν φλερτάρει με την ανικανότητα και την ανυποληψία παραδίδεται σε ένα ξέφρενο ερωτικό χόρο με τον υπόκοσμο. Μια κοινωνία που πνίγει τις μικροαστικές της ονειρώξεις σε δόσεις καρτών , σε οργιώδη κατανάλωση αμόλυβδης και σε κανιβαλιστικά λαδώματα καθηγητών και άλλων λειτουργών με μοναδικό στόχο την ψευτο-κοινωνική καταξιώση των άξιων τέκνων τους.
Αν και διαφώνουσα μαζί του. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον κ. Κοτζία που μιλούσε απο αυτό εδώ το μετερίζι για την κυριαρχία των δήθεν. Φοβάμαι μόνο ότι δεν είναι κυριαρχία αλλά δικτατορία . Η δικτατορία του δήθεν , της μάζας και
του τίποτα σε αγαστή συνεργασία με πολιτικούς και δημοσιογράφους. Μια κοινωνία χωρίς δομές με την πρόφαση της κατάρρευσης των διακρίσεωνεπί ΠΑΣΟΚ στην αρχή και με δικαιολογία την επανίδρυση του κράτους επι ΝΔ , αργότερα επέτρεχε την θέσπιση της λαμογίας και της ρεμούλας σεδείκτη κοινωνικής καταξιώσης και επιτυχίας.
Καταφέραμε σαν κοινωνία να θεσμοποιήσουμε το οξυζένε της μικροαστήςκομμώτριας σε κυρίαρχο μοντέλο σκέψης και την δίψα της για κοινωνικήανέλιξη σε πρότυπο για τα παιδιά μας. Και τις τελευταίες ημέρες ώσανπαρθένες που συνελήφθησαν σε οίκο ανοχής αναρωτιόμαστε για την βρωμιάτης κοινωνίας των τρομπούκηδων και των Βλαστών, Π
ότε αυτή η κοινωνίακοιτάχτηκε τελευταία φορά στον καθρέφτη; Λαικίζεις , καλοκαιριάτικο θα μου αντιτείνεις. Αν λαικισμός σημαίνεινα τοποθετείς στο δώματιο των κοινών μας ενοχών έναν σκληρό καθρέφτηαυτογνωσίας και συνειδητοποιήσης . Ναι τότε λαικίζω. Και είμαι νίωθω και όμορφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου