Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ούτε στο ίδιο ποτάμι, ούτε στον ίδιο δρόμο μπορείς να ξαναμπείς.?



Από: Γιάννης Παπαϊωάννου

Όπως έχω πει και παλιότερα ο διαφωτισμός στοχεύοντας στο αίτημα του πολιτικού φιλελευθερισμού, αντιλήφθηκε το συγκεντρωτικό μοναρχικό Κράτος και την φεουδαρχία ως πρόβλημα, και προσπάθησε να διαχύσει τον πλούτο και την εξουσία που αυτός κρύβει προς τα κάτω. Ακόμη η λέξη Αριστερά με την σημερινή άνοια του όρου δεν υπήρχε , και δεν θα υπάρχει μέχρι τη Γαλλική επανάσταση που θα αποτελέσει κορυφαίο σημείο και σε αυτό το θέμα.
Ο όρος Αριστερά έρχεται από την θέση που έκατσαν οι εκπρόσωποι των τάξεων στην “Μεγάλη συνέλευση των Τάξεων” αμέσως μετά την επανάσταση του 1789.
Από τότε η αριστερά στέκεται αντιμοναρχικά, αντιφεουδαρχικά και γενικά αντικρατικά, αντισυστημικα για τα μέτρα της εποχής. Εκεί απόκτα αυτά τα χαρακτηριστικά της πολιτείας της.
Η ιδέα δεν ήταν καινοφανής. Δεν μπορούμε να πούμε οτι είχε παρατηρηθεί ήδη, ότι η άνοδος της αστική τάξης και η δημιουργία -μικρών μεν αλλά διακριτών- μεσαίων στρωμάτων -λίγο κάτω από το εκάστοτε παλάτι και την αριστοκρατία- ήταν ευεργετική. Αυτη η παρατηρηση έγινε αργότερα. Αυτά τα στρώματα θα πορεύονταν με όπλο την παιδεία τους και θα παιτούσαν συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων. Ο πλούτος που συγκέντρωναν στα χέρια τους τελικά το επέτρεψε, και αυτο Ιστορικά ήταν ευεγρετικό καθώς άνοιξε νέους δρόμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: