Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Σε μια στάλα δάκρυ !



Υπάρχει μόνο μια αλήθεια,
Αυτή που είναι εκεί όταν ονειρεύεσαι… κι ο μόνος αληθινός χρόνος είναι το τώρα.
Σε μια στάλα δάκρυ, αν πάψει τώρα για λίγο ο κόσμος να κυλά για μια ρευστή καρδιά… θα δεις σε μια δροσοσταλίδα, στην άκρη του φύλλου μετέωρη, να’ναι κλεισμένο το σύμπαν…
Εκεί γλυστρούν στιγμές, όπως ο πόνος, ο έρωτας, οι μικρές μας λύπες και χαρές, η ζωή…
Η αγάπη είναι το φύλλο… το παν, πάνω στο οποίο πλέει η ύπαρξη. Το δέντρο που τρέφει και μεγαλώνει την αγάπη, ώστε να είναι ικανή σύμπαντα να γλυστρά, είναι η καλοσύνη, η οποία όσο πιο βαθιά χώσει τις ρίζες της συνειδητότητας στη γη του είναι, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει η αγάπη…
Και δίπλα άλλα δέντρα, στην ίδια συνθήκη, σύμπαντα παράλληλα να γλυστρούν στο δάσος του φωτός.
Εκεί λοιπόν κατοικούν τα ξωτικά… Πετούν τραγουδώντας ανάμεσα στα δέντρα, φροντίζοντας τις δροσοσταλίδες. Τις στάλες δάκρυ στις οποίες υπάρχουν ανθρώπινες καρδιές που μπορούν ακόμα να ονειρεύονται…

1 σχόλιο:

λυγερη είπε...

Μιλάμε για ...χαρισματική γραφή !

Μια στάλα της φτάνει
να ξυπνήσει τα όνειρα ,
να φυσήξει τ' αγέρι ,
ψίθυρο καρδιάς να μεταφέρει
σε φράκτες όπου φοβισμένα πουλιά σιωπηλά
περιμένουν
έτοιμα να πάρουν σήμα από ψηλά
να αρχίσουν το τραγούδι

Την καλημέρα μου
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr