Απαιτείται πολιτική και όχι η λογιστική λύση, για το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού.
Σπύρος Χατζάρας:
Ο κ. Καραμανλής παρέλαβε την εξουσία στις 8 Μαρτίου 2004, ενώ το δημόσιο χρέος είχε διαμορφωθεί, στις 31 Δεκεμβρίου 2003, στα 175 δις ευρώ. Μετά από 5 χρόνια, στις 31 Δεκεμβρίου 2008, το δημόσιο χρέος «εκτινάχθηκε» στα 262.070,75 εκατ. ευρώ, ή στο 107% του ΑΕΠ. Προστέθηκαν δηλαδή επισήμως 87 δις.«Κάτω από το χαλί, εξακολουθούν να κρύβονται 5 δις ευρώ, που είναι τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές, τα χρήματα που οφείλει το δημόσιο στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσίων υπαλλήλων, και οι εγγυήσεις του δημοσίου, που φθάνουν τα 22 δις.Στην πραγματικότητα, το δημόσιο χρέος, αν υπολογίσουμε, και τα 28 δις για τις τράπεζες, και το προϋπολογισμένο έλλειμμα, θα διαμορφωθεί στο τέλος του 2009, στα 300 δισεκατομμύρια, και θα αντιστοιχεί στο 120% του ΑΕΠ .(Αν στο μεταξύ δεν καταπέσουν ,λόγω της κρίσης, οι εγγυήσεις του δημοσίου).Για να αντιληφθούμε πλήρως, το μέγεθος της υπερχρέωσης, της ελληνικής οικονομίας, θα πρέπει να προσθέσουμε σε αυτό το ποσό, 300 δις «αέρα», από τις μεταχρονολογημένες επιταγές, και 260 δις ,πάνω- κάτω, που είναι το χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Tο μόνο που κάνουμε επομένως , είναι να παράγουμε χρέος. Για παραγωγή 100 ευρώ, χρωστάμε 300.
Tο μόνο που κάνουμε επομένως , είναι να παράγουμε χρέος. Για παραγωγή 100 ευρώ, χρωστάμε 300.
«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν » ,
δηλαδή όπως είχε πει ο Τρικούπης.
ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου