Η ΑΜΕΡΙΚΗ ?

ΤΟΤΕ

Νοέμβρης 1960. Αμερική. 15 χρόνια μετά την λήξη του πολέμου και ο κόσμος προσπαθεί να σηκωθεί και να κρατηθεί στα πόδια του. Οι νικητές του β' παγκοσμίου πολέμου μετρούν τις πληγές τους. Πληγές εσωτερικές, το έντονο ρατσιστικό, η ανόρθωση της οικονομίας, η ισορροπία κοινωνικών ανισοτήτων, η βελτίωση της κουλτούρας και των νέων εφευρέσεων. Πληγές εξωτερικές η αντιπαλότητα του φοβερού ψυχρού πολέμου σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλά κράτη της Ευρώπης, με γραπτή συμφωνία τελούν, με αντιδράσεις, υπό την σοβιετική κηδεμονία. Ο κόσμος ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Η θητεία του Ντουάϊτ Αϊζενχάουερ, αρχιστράτηγου της μεγάλης απόβασης το 44 τελειώνει. Τελειώνει μαζί της και το αναγκαίο, άμεσο σύστημα πολεμικής παλινόρθωσης. Εκλογές του 1960 και η Αμερική ψάχνει τον πνευματικό, κοινωνικό και πολιτικό ανορθωτή της. Και τον βρίσκει, στο πρόσωπο του τότε νέου, άφθαρτου, χαρισματικού και ηρωικού ηγέτη όπως θα γράψει αργότερα με μελανά χρώματα η ιστορία, 40χρονου γερουσιαστή Τζων Φ. Κέννεντι. Νοέμβρης 2008

και

ΤΩΡΑ

Οκτώ χρόνια μετά την ταραγμένη διακυβέρνηση της χώρας από έναν ανίκανο πρόεδρο με εσωτερικές πληγές την κατάρρευση του πανίσχυρου καπιταλιστικού χρηματοοικονομικού συστήματος, το κύρος της εικόνα τραγική, την μεγάλη επαπειλουμένη φτώχεια και ανεργία. Με εξωτερικές πληγές την παγκόσμια τρομοκρατία, τους άμεσους πολέμους σε Αφγανιστάν, Ιράκ, και έμμεσους όπως στην τραγική Παλαιστίνη. Και οι αμερικανοί πάλι ψάχνουν τον νεφεληγερέτη Δία τους πραγματοποι-ώντας το ανέλπιστο, αλλά πολιτισμικά ώριμο πλέον βήμα. Εκλέγουν πρόεδρο τον μαύρο γερουσιαστή Μπαράκ Ομπάμα, έναν ήρεμο πολιτικό, με πεποίθηση και πίστη, με λόγο απλό, πιθανό βάλσαμο στις πληγές τους.Και τότε και τώρα κοινό σημείο για την Αμερική μα και τον κόσμο ολόκληρο, η ανάγκη για ελπίδα, αισιοδοξία, προσμονή για το καλύτερο. Την ειρήνη και την πρόοδο. Την ανθρώπινη υπόσταση και την πνευματική ανάταση...

απο:PRESSMME