Ριχάρδος Σωμερίτης,
Το Βήμα,
Υπενθύμιση:
ζούμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση.
Οσες προσπάθειες έγιναν ως τώρα παντού ενισχύοντας τον τραπεζικό τομέα με μαζικές δημόσιες πιστώσεις δεν εμπόδισαν την επέλαση της ύφεσης. Αποφασίζονται διεθνώς, καθημερινά, χιλιάδες απολύσεις.
Βέβαια ορισμένες προχωρούν σε απολύσεις ενώ τα κέρδη τους είναι πάντα σημαντικά: για μερικούς, προφανώς, η κρίση και η ύφεση είναι και ευκαιρία για την απαλλαγή τους απ΄ όσους εργαζομένους θεωρούν υπεράριθμους, πιέζοντας τους υπόλοιπους να εργάζονται χωρίς περιττά όρια...
Στη χώρα μας αυτό υπάρχει αλλά δεν φαίνεται ακόμη γιατί δεν έχουμε τέτοια εργοστάσια και τέτοιες επιχειρήσεις.
Αλλά η κρίση στην οικοδομή, στη ναυτιλία και, όπως προβλέπεται, στον τουρισμό είναι δεδομένη.
Επιδρά στη συνολική αγορά.
Κυρίως που οι περισσότερες τράπεζες, παρά τις δημόσιες πιστώσεις, χορηγούν δάνεια με το σταγονόμετρο
.Θα ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα αν υπήρχε, όπως αλλού, κάποιο αίσθημα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και «τους πολιτικούς».
Αλλά τέτοιο αίσθημα δεν υπάρχει.
Αυτό που υπάρχει είναι μια υφέρπουσα μοιρολατρία, το «να δούμε τι θα γίνει».
Και ταυτόχρονα ένας άναρχος μεγάλος θυμός όταν ο καθένας βλέπει αναίσχυντους τρανούς να παίζουν τα δισ. π.χ. για το ποδόσφαιρο και το καταναλωτικό τσιμέντο και όχι για την αντιμετώπιση της παραγωγικής ύφεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου