Οι ιδέες και τα πρότυπα της εποχής κρεμασμένες στα περίπτερα, τυλιγμένες σε κακοτυπωμένα φύλλα που διαλαλούν το εμπόρευμα της ημέρας: εγκλήματα, αίμα, βίζιτες, dvd, σκάνδαλα, κιλίμια, δονητές, χαϊμαλιά για το κακό μάτι. Αποδέκτες άνθρωποι σε συσκευασία μαζικής παραγωγής. Αγόρια και κορίτσια έτοιμα προς κλωνοποίηση, με μόνη έγνοια τις εμπειρίες που θα ανταλλάξουν το βράδυ. Προγραμματισμένα «ξεσαλέ», μελετημένα «βίτσια» και «λαστιχένιες» ,καλά προφυλαγμένες από αισθήματα, απολαύσεις. Το άλλο φύλλο σε συσκευασία δώρου, να περιμένει πάντα τη σωστή χρήση, αρκεί οι αναγνώστες να ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες. Όσο πιο imitation τόσο πιο αυθεντικό. Ο σνομπισμός του φτωχομπινέ, που πιστεύει ότι έχει πιάσει τη ζωή από τα κέρατα. Το παραμύθι του κομπλεξικού, που αισθάνεται εν δυνάμει μεγαλοαστός, επειδή φοράει το ίδιο κοστούμι.
Στο σημείο αυτό που φτάσαμε πρέπει πλέον να αναλογισθούμε τις ευθύνες αυτών που μας κυβερνούν τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στα πρακτικά ζητήματα (αν έχουμε δηλαδή να φάμε και να ζήσουμε) αλλά και στο ηθικό, το ιδεολογικό και αξιακό επίπεδο. Η Ελλάδα μοιάζει όλο και πιο πολύ με μια χώρα «λαμογιών», «πειρατών» και κλεφτών, χωρίς αρχές, ηθική, αντίληψη για τη ζωή,και κοσμοθεωρία.
ΟΙ «νοικοκυραίοι» (ο κορμός ανέκαθεν της χώρας)
κατάντησε ένας όχλος, παρόμοιος με τον ρωμαϊκό, που έχει χάσει την περιουσία του, τον κυνηγάνε οι πιστωτές κι αυτός ζητάει από τους Καίσαρες κι άλλη κατανάλωση για να φωνάζει «ζήτω».
Η κυβέρνηση Καραμανλή έχει κατανοήσει αυτή την πραγματικότητα και στην τετραετία που βρίσκεται στην εξουσία πρόσφερε στο λαό ένα σύγχρονο Κολοσσαίο. Μέσα από την επικοινωνιακή διαχείριση δείχνει συνεχώς μονομάχους υπουργούς, υφυπουργούς, στελέχη και επιχειρηματίες και τους παραδίδει στα λιοντάρια. Έχει οργανώσει την διαπλοκή έτσι ώστε όσοι δεν παίζουν μαζί της να παραδίδονται συνεχώς βορρά στα άγρια θηρία της κοινωνικής εμπάθειας αυτών που δεν έγιναν τόσο πλούσιοι, γιατί δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν «μεγάλες λαμογιές», όπως ο γείτονάς τους που πήγε στα βόρεια προάστια
Στο σημείο αυτό που φτάσαμε πρέπει πλέον να αναλογισθούμε τις ευθύνες αυτών που μας κυβερνούν τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στα πρακτικά ζητήματα (αν έχουμε δηλαδή να φάμε και να ζήσουμε) αλλά και στο ηθικό, το ιδεολογικό και αξιακό επίπεδο. Η Ελλάδα μοιάζει όλο και πιο πολύ με μια χώρα «λαμογιών», «πειρατών» και κλεφτών, χωρίς αρχές, ηθική, αντίληψη για τη ζωή,και κοσμοθεωρία.
ΟΙ «νοικοκυραίοι» (ο κορμός ανέκαθεν της χώρας)
κατάντησε ένας όχλος, παρόμοιος με τον ρωμαϊκό, που έχει χάσει την περιουσία του, τον κυνηγάνε οι πιστωτές κι αυτός ζητάει από τους Καίσαρες κι άλλη κατανάλωση για να φωνάζει «ζήτω».
Η κυβέρνηση Καραμανλή έχει κατανοήσει αυτή την πραγματικότητα και στην τετραετία που βρίσκεται στην εξουσία πρόσφερε στο λαό ένα σύγχρονο Κολοσσαίο. Μέσα από την επικοινωνιακή διαχείριση δείχνει συνεχώς μονομάχους υπουργούς, υφυπουργούς, στελέχη και επιχειρηματίες και τους παραδίδει στα λιοντάρια. Έχει οργανώσει την διαπλοκή έτσι ώστε όσοι δεν παίζουν μαζί της να παραδίδονται συνεχώς βορρά στα άγρια θηρία της κοινωνικής εμπάθειας αυτών που δεν έγιναν τόσο πλούσιοι, γιατί δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν «μεγάλες λαμογιές», όπως ο γείτονάς τους που πήγε στα βόρεια προάστια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου