Τώρα βρέθηκαν τα λεφτά
Η χρηματοπιστωτική κρίση αποκάλυψε μία μεγάλη αλήθεια. Με πάταγο έγινε γνωστό ότι οι κυβερνήσεις έλεγαν ψέματα για προϋπολογισμούς λιτότητας και για ανυπαρξία κεφαλαίων για την κάλυψη αναγκών του πολίτη στην υγεία, την παιδεία, στην ποιότητα ζωής, στην απασχόληση, στην ενίσχυση των υποδομών, στο περιβάλλον, στον πολιτισμό. Σε χρόνο ρεκόρ βρέθηκαν χρήματα για να σωθούν οι τράπεζες. Πού τα βρήκαν; Αρα, υπήρχαν και υπάρχουν. Απλώς, είναι θέμα πολιτικής και επιλογών. Και αυτό ανέδειξε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ηράκλειο, για να απαντήσει με τη σειρά του στην αήθη επίθεση που δέχτηκε και δέχεται για τη χρηματοδότηση του σχεδίου του.Και μόνο που οι πολίτες πληροφορούνται για τα τρελά ποσά τα οποία δίνονται για να στηριχθούν οι τράπεζες, φτάνει. Φτάνει, για να καταλάβουν ότι όχι μόνο κατέρρευσε ο μύθος του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και ποιοι φταίνε για αυτή τη διεθνή κρίση, την οποία η ΝΔ έσπευσε να εκμεταλλευτεί μικροπολιτικά για τα φορομπηχτικά της έκτακτα μέτρα και την κρίση που προκάλεσε στην εγχώρια αγορά. Η διεθνή κρίση έχει ονοματεπώνυμο. Οι υπεύθυνοι είναι οι κερδοσκόποι και οι κυβερνήσεις που εξαγοράστηκαν από συμφέροντα.
Ακόμη και όταν περάσει η κρίση, ο κόσμος δεν θα πρέπει να ξεχάσει ποιοι του στέρησαν ένα καλό σχολείο, ένα καλό εισόδημα, μία ανθρώπινη πόλη, σωστές συγκοινωνίες, τους γιατρούς και ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, αν το χρειαστεί. Οι πολίτες είναι αναγκαίο να θυμούνται ότι όπως βρέθηκαν πολλά λεφτά για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, έτσι υπάρχουν και για τους ίδιους. Κάτι πήγαν να ψελλίσουν οι συντηρητικοί ότι δεν έφταιξε ο νεοφιλελευθερισμός αλλά ο λαϊκισμός των πολιτικών, όμως διαψεύδονται.
Και το ερώτημα είναι ένα: Αλλαξαν τα πιστεύω του Σαρκοζί και της Μέρκελ ή του άλλου μέγιστου καριερίστα της Μπίλντερμπεργκ Μπαρόζο και ξαφνικά είδαν το κράτος ως λύση; Μήπως ο Καραμανλής, που τους ακολυθεί τυφλά, κρατάει άλλο ευαγγέλιο μετά την Σύνοδο στο Παρίσι; Οχι, βέβαια. Αναγκάστηκαν να διαχειριστούν την κρίση και μόλις αυτή περάσει, θα παραδωθούν στα δόγματα που υποστηρίζουν με πάθος.
Ο πολίτης δεν θα πρέπει να εφησυχάζει και να τρώει ό,τι του σερβίσουν πίσω από τίτλους με μεγάλα γράμματα «δράσεις σωτηρίας» και άλλα τέτοια. Στόχος τους είναι να συντηρηθεί το σύστημα που λατρεύουν. Και πολύ σωστά πλέον ο ψηφοφόρος θα πρέπει να μετράει τα διάφορα προγράμματα που του πλασσάρονται με βάση την τσέπη του και το περιβάλλον, το οποίο θα του εγγυάται μία καλύτερη ζωή για αυτόν και τα παιδιά του, δημοκρατία, δικαιοσύνη και ασφάλεια για το παρόν και το μέλλον. Χρειάζεται όντως αλλαγή...
Η χρηματοπιστωτική κρίση αποκάλυψε μία μεγάλη αλήθεια. Με πάταγο έγινε γνωστό ότι οι κυβερνήσεις έλεγαν ψέματα για προϋπολογισμούς λιτότητας και για ανυπαρξία κεφαλαίων για την κάλυψη αναγκών του πολίτη στην υγεία, την παιδεία, στην ποιότητα ζωής, στην απασχόληση, στην ενίσχυση των υποδομών, στο περιβάλλον, στον πολιτισμό. Σε χρόνο ρεκόρ βρέθηκαν χρήματα για να σωθούν οι τράπεζες. Πού τα βρήκαν; Αρα, υπήρχαν και υπάρχουν. Απλώς, είναι θέμα πολιτικής και επιλογών. Και αυτό ανέδειξε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ηράκλειο, για να απαντήσει με τη σειρά του στην αήθη επίθεση που δέχτηκε και δέχεται για τη χρηματοδότηση του σχεδίου του.Και μόνο που οι πολίτες πληροφορούνται για τα τρελά ποσά τα οποία δίνονται για να στηριχθούν οι τράπεζες, φτάνει. Φτάνει, για να καταλάβουν ότι όχι μόνο κατέρρευσε ο μύθος του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και ποιοι φταίνε για αυτή τη διεθνή κρίση, την οποία η ΝΔ έσπευσε να εκμεταλλευτεί μικροπολιτικά για τα φορομπηχτικά της έκτακτα μέτρα και την κρίση που προκάλεσε στην εγχώρια αγορά. Η διεθνή κρίση έχει ονοματεπώνυμο. Οι υπεύθυνοι είναι οι κερδοσκόποι και οι κυβερνήσεις που εξαγοράστηκαν από συμφέροντα.
Ακόμη και όταν περάσει η κρίση, ο κόσμος δεν θα πρέπει να ξεχάσει ποιοι του στέρησαν ένα καλό σχολείο, ένα καλό εισόδημα, μία ανθρώπινη πόλη, σωστές συγκοινωνίες, τους γιατρούς και ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, αν το χρειαστεί. Οι πολίτες είναι αναγκαίο να θυμούνται ότι όπως βρέθηκαν πολλά λεφτά για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, έτσι υπάρχουν και για τους ίδιους. Κάτι πήγαν να ψελλίσουν οι συντηρητικοί ότι δεν έφταιξε ο νεοφιλελευθερισμός αλλά ο λαϊκισμός των πολιτικών, όμως διαψεύδονται.
Και το ερώτημα είναι ένα: Αλλαξαν τα πιστεύω του Σαρκοζί και της Μέρκελ ή του άλλου μέγιστου καριερίστα της Μπίλντερμπεργκ Μπαρόζο και ξαφνικά είδαν το κράτος ως λύση; Μήπως ο Καραμανλής, που τους ακολυθεί τυφλά, κρατάει άλλο ευαγγέλιο μετά την Σύνοδο στο Παρίσι; Οχι, βέβαια. Αναγκάστηκαν να διαχειριστούν την κρίση και μόλις αυτή περάσει, θα παραδωθούν στα δόγματα που υποστηρίζουν με πάθος.
Ο πολίτης δεν θα πρέπει να εφησυχάζει και να τρώει ό,τι του σερβίσουν πίσω από τίτλους με μεγάλα γράμματα «δράσεις σωτηρίας» και άλλα τέτοια. Στόχος τους είναι να συντηρηθεί το σύστημα που λατρεύουν. Και πολύ σωστά πλέον ο ψηφοφόρος θα πρέπει να μετράει τα διάφορα προγράμματα που του πλασσάρονται με βάση την τσέπη του και το περιβάλλον, το οποίο θα του εγγυάται μία καλύτερη ζωή για αυτόν και τα παιδιά του, δημοκρατία, δικαιοσύνη και ασφάλεια για το παρόν και το μέλλον. Χρειάζεται όντως αλλαγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου