Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Είναι τα μεγάλα αφεντικά της εργατιάς. Αααααα !!!




ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΤΟ ΠΟΥΤΑΜΙ

Που λέτε, είπα μια μέρα να κατέβου ίσια κάτω, προς την Ουμόνια, να ρίξω και κανένα μάτι στις βιτρίνς , μπας και βρού κανένα συνουλάκι . ε! χήρα γυναίκα, ειμ’ και ουγδόντα χρονού, μπας και μου κάτς κανας γέρος και δου και γω χαρά στα σκέλια μ’.Πήρα αυτά τα αναθεματισμένα τα τρολ ( τρόλεϊ) και όπους κατέβαινε έσκουξα στον οδηγό να μ’ κατεβάσει εδου ΄χαμ, σε ένα μεγάλου παλάτ, που είχε ένα φοίνικα απ’ ωξου.- Τι λέτε μαντάμ; Δεν μπορώ να κάνω στάση εδώ. Παρακάτω.- Όχι, του φώναξα. Έχουμ’ και μια ηλικία, δεν μπορώ να σέρνω τα πουδάρια μ’ είσαμε εδώ πάνου πίσω.Είχε ανάψει και το κόκκινου και ρώτησα με το συμπάθιο να πούμε τον οδηγό, ποιανού ήταν αυτό το παλάτι..-
Δεν ξέρεις μαντάμ;
Εδώ μένουν οι χλιδάτοι
με τις λιμουζίνες και τα πούρα Αβάνας.
Είναι τα μεγάλα αφεντικά της εργατιάς.- Αααααα! Έτσι λοιπόν. Ε και δεν με λες παλικάρι μ’, δεν είχε δύο φοίνικες εδώ απ’ ούξω; Τώρα γιατί έχει έναν; ( έκανα πως δεν ήξερα, αλλά μαύρο φίδι που τους έφαγε)- Δεν ξερώ γιαγιά. Αλλά και εγώ θυμάμαι πως είχε δύο.- Έ! Θα τους περίσσεψε και κάποιος τον βούτηξε, είπα και εγώ.- Μπα, αποκλείεται. Εδώ οι άνθρωπο είναι αγωνιστές. Καθημερινά παλεύουν για τα συμφέροντά μας. Για αυξήσεις στους μισθούς μας , για την ανεργία. Δεν κάνουν τέτοια πράγματα. - Κοίτα παλικάρι μ’, εγώ να πούμε δεν ξερου και πουλλά πράγματα απ’ την Αθήνα, αλλά να όπως ακούω για να μάθς , όταν ήταν να φτιάξουν το παλάτι αυτούνο, έβαλαν τις υπογραφές τους το βράδυ με τον εργολάβο, και την άλλη μέρα που ήρθε ο εργολάβος ξέρεις τι είδε; Όλα αυτά τα μηχανήματα που κάνουν κρύο αέρα να έχουν εξαφανισθεί. Μήπως ξέρς εσύ γιατί;Γιατί εμένα μια γειτόνισσα στου χωριό, που ‘χει εδώ στην Αθήνα τα παιδιά τσης μου πε πως τα’ ‘αρπαξα από μέσα και οι αστυνομία έβαλε την υπόθεση στο Ψυγειο.- Αρχείο.- Ναι ντε απ’ αυτό ,του αρχείου. Εσύ είσαι και γραμματιζούμενος. Εγώ που να μ’ αφήσει ο πόλεμος. Τρεις τάξεις στο Δημοτικό πήγα και αυτές μη τα ρουτάς.- * -Έτσι λοιπόν αρχίζει η ιστορία μας και έτσι πρόκειται να συνεχισθεί. Η κυρά Κατίνα ακούει πολλά, βλέπει άλλα τόσα και η γλώσσα της πάει ροδάνι.Μιας και στο παλάτι ( ΓΣΕΕ) δεν έχουν σύρματα να απλώνουν την μπουγάδα τους, τα πετάνε από το παράθυρο ή όπως τώρα τελευταία τα βάζουν στους κάδους ανακύκλωσης. Πότε τα βάζουν στον έναν κάδο και πότε στον άλλον. Άλλες φορές τα μοιράζουν . μισά εδώ μισά εκεί. Έτσι για να μην βρεθούν στα χέρια της κυρά Κατίνας.

Αναρτήθηκε από Η Κατίνα του Χωριού

απο:σίβυλλα

Δεν υπάρχουν σχόλια: