το νησί των ποιητών της Ελευθερίας,
το νησί του Πολιτισμού και του τραγουδιού,
το νησί της εγκατάλειψης,
της αδιαφορίας.
Το νησί μιας από τις περιζήτητες κάποτε μονοεδρικές,
η οποία, χάριν του εκλογικού νόμου πια,
«παίζει καραμπόλα»
με τη Β' Αθηνών,
οπότε η κεντρική εξουσία ήρε και το όποιο ενδιαφέρον της για
το «φιόρο του Λεβάντε»,
υποκριτικό συχνά.
Φωνάζουν οι Ζακυνθινοί;
«Να πάνε να κόψουν τον λαιμό τους»,
λέει η Πολιτεία.
Και το κακό είναι ότι το εννοεί.
Δεν είναι μόνο που έχει γονατίσει το νησί
από τα ποσά που χάθηκαν μεταξύ δήμου και τραπεζών...
Είναι που δεν υπάρχει και ελπίδα Δικαιοσύνης
. Στην κυριολεξία.
από :ΘΗΡΙΑΜΕΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου