ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ

Σκεφτείτε γιατί το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό. Σ΄ έναν κόσμο όπου τα δισεκατομμύρια χορεύουν ταγκό τρελό. Όπου το χρήμα είναι υπέρτατο, ανυπολόγιστο όνειρο μοναδικό. Σ΄ έναν κόσμο όπου όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση. Σ΄ έναν κόσμο χωρίς οίκτο, χωρίς ανθρωπιστική ιδεολογία και χωρίς ελπίδα καμιά. Σ΄ έναν κόσμο όπου το αντικείμενο έχει παραμερίσει τον Άνθρωπο και όπου η εργασία είναι πράγμα, επομένως στη ζωή, αν δεν έχεις μία, δεν αξίζει μία. Σ΄ έναν κόσμο όπου κυριαρχούν τα ολιγοπώλια, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές και όπου η χάραξη της πολιτικής δεν είναι αρμοδιότητα των εκλεγμένων αλλά των μεγαλοσυμφερόντων, των καρτέλ και των όπλων. Σ΄ έναν τέτοιο κόσμο αν ζητάς τίμιους είναι σαν να ψάχνεις ψύλλους στ΄ άχυρα. Αγαπητέ μου, η γοητεία της πολυτέλειας και της απληστίας έχει τίμημα δυστυχώς !!!