Οι τρεις «κυρίες της Αυλής της Ρηγίλλης» εκφράζουν συμβολικά αυτό που θα ονειρευόταν κάθε γυναίκα της αθηναϊκής ελίτ, που ως γνωστόν κατοικοεδρεύει στο Κολωνάκι για καφέ, στο Ψυχικό για ελαφρό γεύμα και στην Εκάλη και στα Β.Π για το δείπνο. Πλούτο, σκάφη, αναγνωρισιμότητα, απυρόβλητο, γκλάμουρ. Λέγεται ότι απολαμβάνουν επίσης το να επιδεικνύουν την επιρροή που ασκούν στους συζύγους τους, αν και το τελευταίο πρέπει να θεωρηθεί ως αποκύημα απόλυτης κακίας των κατηγόρων τους. Μόνον που στο Μπουρνάζι και στο Χαϊδάρι οι ψηφοφόροι δεν χαμπαριάζουν από lifestyle in politics, οπότε το πράγμα περιπλέκεται. Μάλιστα, ορισμένοι αρχίζουν να εκτιμούν πως μπροστά στις κυρίες της Αυλής της Ρηγίλλης η υπόθεση της «Ροζ Βίλας» είναι μία απλή ιστοριούλα για παιδιά. Οι περισσότεροι πάντως αν και κάτοικοι των λαϊκών προαστίων αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως τα «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών δεν δικαιολογούνται χωρίς τα «Έσχες» των συζύγων τους, ιδιαίτερα όταν πρέπει να δικαιολογηθούν, οικία στο Ψυχικό, εξοχικό στο Καπανδρίτι, μεζονέτα στην Πάρο, σκάφη αναψυχής και όλα τα συναφή. Άρα και οι Γάλλοι έχουν δίκιο αλλά και οι Ρωμαίοι που κάτι ψέλλιζαν για τη γυναίκα του Καίσαρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου