Τώρα πια, όλο και περισσότεροι κάνουν λόγο για κρίση, αφήνοντας στην άκρη τον politically correct όρο «ύφεση». Παραδέχονται ότι η κρίση δεν είναι μόνο στο χρηματοπιστωτικό τομέα, αλλά και στην «πραγματική οικονομία».Τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη αφήνουν στην άκρη τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα και προχωρούν σε κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα ρυθμίσεις. Η αμερικάνικη κυβέρνηση κρατικοποίησε δυο μεγάλες τράπεζες και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ στηρίζει με ρευστό άλλες, για να μη καταρρεύσουν και οδηγήσουν σε κατάρρευση ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα. Ακόμα και η άτεγκτη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άνοιξε τα ταμεία της και έριξε χρήμα για να στηρίξει τις εμπορικές τράπεζες. 200 δισ. δολάρια έριξαν τις τελευταίες μέρες στις διεθνείς χρηματαγορές οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ανακοίνωσε ήδη πρόγραμμα στήριξης της βιομηχανίας με 30 δισ. ευρώ από το 2009 μέχρι το 2011. Το Ecofin κατέληξε σε χαλάρωση των δημοσιονομικών μέτρων, προκειμένου να στηριχτεί η καπιταλιστική επιχειρηματικότητα.
Σ’ αυτές τις συνθήκες η μόνη τακτική που μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά από την πλευρά των εργαζόμενων είναι η όξυνση της ταξικής πάλης.
* Για τη μείωση της φορολογίας και την αύξηση των κοινωνικών δαπανών.
* Για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας.
* Για τη βελτίωση των εργασιακών σχέσεων, με την απαγόρευση όλων των μεσαιωνικών μορφών εργασίας, που καλύπτονται κάτω από την ταμπέλα της «ευελιξίας».
* Για την ουσιαστική προστασία των ανέργων.
Τα ερωτήματα στα οποία κάθε εργάτης, κάθε εργαζόμενος πρέπει να δώσει απάντηση είναι γνωστά:
ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΑ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΑ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου