η δεξιά ξανάρχεται.???

ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ !!!

Γράφει ο Πέτρος Πέτρου

Επι τελους ειχα αρχισει να ανησυχω???.

Γαλουχημένος εξ απαλων ονύχων στα Εθνικά Ιδεώδη Πατρις, Θρησκεία, Οικογένεια Ελλάς Ελλήνων Χριστιανων,

Τί ζητουν οι Βούλγαροι στη Μακεδονία, Εχω μια αδελφή , κουκλιτσα αληθινή ... καί απειρα αλλα ασματα καί συνθήματα που μου προκαλουσαν εθνικοπατριωτικό ριγος, εδω καί μερικά χρόνια, ενιωθα πολυ αβολα.
Στά γραφεια της Παράταξης μας ελεγαν οι καθοδηγητές να απαλειψουμε σιγά, σιγα,

τόν ορο Δεξιά από το λεξιλόγιο μας.

Για να μπορέσουμε να επανελθουμε στην εξουσία, απο δω και πέρα θά ειμαστε

ο Μεσαιος χωρος....

Με βαρια καρδια το δέχτηκα.

Αν ειναι για τήν εξουσία χαλάλι ειπα...

Και πράγματι οι καθοδηγητες της ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ειχαν δικηο..
Κάτι ο ξυνός Σημίτης, κατι μερικά πρασινολαμογια, κατι που οι Ελληνες ξεχνανε γρήγορα, το κολπο επιασε.

Και ξαναγίναμε Κυβερνηση.. και μαλιστα οχι μια αλλα δυο φορές..

Παρ, ολα αυτά, κατι με ενοχλουσε.
Σιγα , σιγα ξεχναγαμε τόν παληο καλόμας εαυτό. Αρχισαν να με ζώνουν τα φιδια καθώς εβλεπα, σιγά σιγά να την "χωνονται" στην Παραταξη οι προαιωνιοι εχθροι μας. Αλλοι απο το ΕΚΚΕ αλλοι από το ΚΚΕ εσωτερικου... καί μαλιστα στα αγια των αγιων, διπλα στον ...

Αρχηγό...

Πήγαινα στό σπίτι καί δεν τολμουσα να αντικρυσω τα πορτραιτα των ιδελογικων μου προγόνων..
Ο Στρατηγός Μητσου μέ κοιτουσε αυστηρά σα να με μαλωνε... Η Δοξουλα, θάλεγε κανεις , πως ηταν ετοιμη να κλαψει... Ο θρυλικός Γρίβας - Διγενής μου γυρναγε τήν πλάτη....

Ημουν σε απογνωση...
Ωσπου ξημέρωσε η μεγαλη μερα... Η μερα που συνηλθε επι τελους η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ μας, το ανώτατο καθοδηγητικο οργανο της Π Α Ρ Α Τ Α Ξ Η Σ... Ηταν ολοι εκει.

Ο Σουρλας, ο Εβερτ, ο Γιακουματος,ο Βουλγαράκης, ο Μιχαλολιακος, ο Τσιτουριδης, ο Μαγγινας, ελειπαν και καποιοι, ο Ζαχοπουλος που η κακια του Πασοκ τον ερριξε στο κρεβατι του πόνου, ο Σημαιοφορίδης, ο Πανάγος, οι κουμπάροι και τα αλλα παιδιά της Παραταξης που δεν θα τα ξεχασουμε ποτέ...

Σαν τον Μπακογιαννη...
Κι υστερα ο μεγάλος σεισμός.

Ανεβηκε στό βημα ο αρχηγός.

Σοβαρός, περίφροντις, προβληματισμένος, αποφασισμένος. Ειμαι εδω, βροντοφώναξε, για να υπηρετήσω την ΠΑΤΡΙΔΑ... Εκλαψα. Επι τελους ειπα. Ουτε μεσαιοι ουτε Κεντρωοι χωροι. Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ, που ο θεός τήν εταξε να υπηρετει την

ΠΑΤΡΙΔΑ..
Γύρισα στο σπιτι ανακουφισμενος...

Τα πορτραιτα του θειου ΜΗΤΣΟΥ, της θειας ΔΟΞΟΥΛΑΣ,

του παππου Γριβα Διγενη, ελαμπαν από χαρά.

Πηγα στην αποθήκη και χαιδεψα τρυφερά το καταχωνιασμένο σε μια γωνια ΤΡΙΚΥΚΛΟ μου...???