Η ΚΡΙΣΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ :
Η κρίση, που πολλοί ήθελαν να την υποβαθμίσουν στο επίπεδο της συνηθισμένης χρηματοπιστωτικής αναταραχής, εξελίσσεται σε παγκόσμια κρίση της πραγματικής οικονομίας με συνέπειες απρόβλεπτες ακόμα. Οι θεραπευτικές αγωγές που προτείνονται είναι πολλές και διαφορετικές.
Οι αμιγείς νεοφιλελεύθεροι, αν και αρχίζουν να ανησυχούν σοβαρά, δεν είναι σε θέση να σκεφτούν τίποτε άλλο από την αξιοποίηση του δημόσιου χρήματος με στόχο την υπέρβαση των πρόσκαιρων, κατά τη γνώμη τους, δυσκολιών και την επιστροφή κατόπιν στην αυτοκρατορία της αγοράς.
Η σοσιαλδημοκρατία, που έχει παραδοθεί ιδεολογικά και πολιτικά στη λογική της αγοράς, επιχειρεί να επανεφεύρει τον... κεϋνσιανισμό του 21ου αιώνα. Σ’ ένα παγκόσμιο πλαίσιο εχθρικό για κάθε είδους κοινωνικές συμφωνίες και ντιλ –παλιά ή νιου– δεν αποτολμά καν να μιλήσει για ενίσχυση του εργατικού μεριδίου και αναστροφή της ιδιωτικοποίησης των πάντων με ανάκτηση του δημόσιου τομέα κοινής ωφέλειας. Με αποτέλεσμα ο λόγος της να ακούγεται σαν παραλλαγή του νεοφιλελεύθερου λόγου. Θα περιμένουμε, λοιπόν, πότε θα περάσουν τα δύσκολα για τους «σωτήρες» μας, για να ξανακούσουμε το γνωστό τροπάρι ότι θα ευημερήσουμε όλοι, αρκεί να περιορίσουμε το εργατικό κόστος, να γενικεύσουμε την επισφαλή εργασία, να «απελευθερώσουμε» τις απολύσεις και να ιεροποιήσουμε το κέρδος;
Το ερώτημα που τίθεται σε καθένα από εμάς, τα πρώτα και τελευταία θύματα κάθε κρίσης, δεν είναι πώς θα σώσουμε το υφιστάμενο σύστημα, αλλά πώς θα σωθούμε από αυτό. Με βάση αυτό το ερώτημα οφείλουμε να κρίνουμε τις πολιτικές που μας προτείνουν –και τα κόμματα που μας τις προτείνουν.
Αυτό που λείπει δεν είναι άλλη μια πρόταση σωτηρίας, αλλά μια πειστική πολιτική αριστερής διεξόδου, ένας «οδικός χάρτης» για την έξοδο από την κοινωνία της αγοράς, που στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση, στην κοινωνία και την οικονομία της αλληλεγγύης, της ισότητας, της προστασίας της φύσης με τους εργαζόμενους συνειδητούς διαχειριστές του παραγόμενου πλούτου.
Αυτό, δηλαδή, που περιμένει ο κόσμος από την Αριστερά.
"Η Εποχή"
από σίβυλλα
Η κρίση, που πολλοί ήθελαν να την υποβαθμίσουν στο επίπεδο της συνηθισμένης χρηματοπιστωτικής αναταραχής, εξελίσσεται σε παγκόσμια κρίση της πραγματικής οικονομίας με συνέπειες απρόβλεπτες ακόμα. Οι θεραπευτικές αγωγές που προτείνονται είναι πολλές και διαφορετικές.
Οι αμιγείς νεοφιλελεύθεροι, αν και αρχίζουν να ανησυχούν σοβαρά, δεν είναι σε θέση να σκεφτούν τίποτε άλλο από την αξιοποίηση του δημόσιου χρήματος με στόχο την υπέρβαση των πρόσκαιρων, κατά τη γνώμη τους, δυσκολιών και την επιστροφή κατόπιν στην αυτοκρατορία της αγοράς.
Η σοσιαλδημοκρατία, που έχει παραδοθεί ιδεολογικά και πολιτικά στη λογική της αγοράς, επιχειρεί να επανεφεύρει τον... κεϋνσιανισμό του 21ου αιώνα. Σ’ ένα παγκόσμιο πλαίσιο εχθρικό για κάθε είδους κοινωνικές συμφωνίες και ντιλ –παλιά ή νιου– δεν αποτολμά καν να μιλήσει για ενίσχυση του εργατικού μεριδίου και αναστροφή της ιδιωτικοποίησης των πάντων με ανάκτηση του δημόσιου τομέα κοινής ωφέλειας. Με αποτέλεσμα ο λόγος της να ακούγεται σαν παραλλαγή του νεοφιλελεύθερου λόγου. Θα περιμένουμε, λοιπόν, πότε θα περάσουν τα δύσκολα για τους «σωτήρες» μας, για να ξανακούσουμε το γνωστό τροπάρι ότι θα ευημερήσουμε όλοι, αρκεί να περιορίσουμε το εργατικό κόστος, να γενικεύσουμε την επισφαλή εργασία, να «απελευθερώσουμε» τις απολύσεις και να ιεροποιήσουμε το κέρδος;
Το ερώτημα που τίθεται σε καθένα από εμάς, τα πρώτα και τελευταία θύματα κάθε κρίσης, δεν είναι πώς θα σώσουμε το υφιστάμενο σύστημα, αλλά πώς θα σωθούμε από αυτό. Με βάση αυτό το ερώτημα οφείλουμε να κρίνουμε τις πολιτικές που μας προτείνουν –και τα κόμματα που μας τις προτείνουν.
Αυτό που λείπει δεν είναι άλλη μια πρόταση σωτηρίας, αλλά μια πειστική πολιτική αριστερής διεξόδου, ένας «οδικός χάρτης» για την έξοδο από την κοινωνία της αγοράς, που στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση, στην κοινωνία και την οικονομία της αλληλεγγύης, της ισότητας, της προστασίας της φύσης με τους εργαζόμενους συνειδητούς διαχειριστές του παραγόμενου πλούτου.
Αυτό, δηλαδή, που περιμένει ο κόσμος από την Αριστερά.
"Η Εποχή"
από σίβυλλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου